Na maanden onderzoek heeft het Belgisch Centrum voor Cybersecurity (CCB) geen concrete aanwijzingen gevonden van enige dreiging van spionage. Maar is Huawei daarom vrijgepleit? Het verleden leert dat de Chinese leverancier het niet zo nauw nam met copyrights.
‘Geen negatief advies over Huawei aan regering’ kopte De Standaard. Het Belgisch Centrum voor Cybersecurity vindt geen concrete aanwijzingen. Is dat voldoende als vrijgeleide? Het armlastige CCB heeft een schrijnend tekort aan experten. Er komt zelfs geen eindrapport.
In 2012 waarschuwde de staatsveiligheid reeds voor Huawei dat in ‘gevoelige sectoren’ diepgeworteld zit. Zo zijn de Chinezen hofleverancier van Proximus en Orange. Met het hart van de Europese Unie, de Navo en talloze internationale instellingen is dit voor de Chinese marktleider een gedroomde markt. Huawei en ook rivaal ZTE (leverancier van Telenet) zijn beide opgericht door ex-generaals van het Chinese leger.
Premier Michel moet nu de knoop nog doorhakken of Huawei alsnog in aanmerking komt, voor zover dat nog zal gebeuren voor de verkiezingen van 26 mei en voor zover de infrastructuur van beide telco’s al niet volop klaargestoomd wordt voor 5G. Een groot argument is dat de Chinezen 20 tot 40 procent goedkoper zijn dan de Europese concurrenten Ericsson en Nokia-Alcatel. Maar moeten we daarom onze Europese bedrijven begraven?
Chinese tech in opmars
De Tijd pakte uit met een interview met ex-Alcatel-baas Etienne Charlier die terecht opmerkte dat Chinese technologie een ongekende opmars kent, maar dat er nooit bewijzen waren van spionage of het kopiëren van producten van derden. Dat klopt niet. Hauwei gaf in 2003 toe dat het voor zijn Quidway routers meerdere codes gekopieerd had van Cisco Systems. Ik schreef er toen nog een stuk over: ‘Copyright is geen right to copy’. De Chinezen hadden zelfs schaamteloos de documentatie van Cisco overgenomen en samen met de routers verkocht. De zaak werd in 2004 ‘in der minne’ geregeld.
Hetzelfde geldt voor Option dat met lede ogen zag dat Huawei de datakaarten kopieerde. Toenmalig EU-commissaris Karel De Gucht, verantwoordelijk voor concurrentie, was van plan de zaak aan te klagen, maar Option ging in 2007 akkoord met een investering van twintig miljoen euro van de Chinezen. Pittig detail, Karel De Gucht zit vandaag in de raad van bestuur van Proximus.
Alcatel, destijds een van de grootste werkgevers in ons land, ging roemloos ten onder na een onzinnige fusie met Lucent. Het is vier jaar geleden volledig overgenomen door Nokia voor ruim vijftien miljard euro. De grootste strategische blunder was dat het midden jaren ’90 de opkomst van het internetprotocol niet serieus nam. Op topniveau stond de overname van Cisco ter sprake, maar dat werd afgeblazen. Had Parijs toen doorgedrukt, dan had het een van de grootste wereldspelers kunnen worden.
Nu moet Brussel met lede ogen zien dat de machtscentra zich in de Verenigde Staten en in China bevinden. En er zijn geen aanwijzingen dat dit op korte of zelfs lange termijn zal wijzigen. De zon komt nog steeds op in het oosten.
Europa en bij uitstek België lijkt een zwart gat.
