Het monstercontract van driehonderd miljoen euro dat de overheid veil heeft voor de digitalisering van de politiediensten is een van de grootste it-opdrachten van het jongste decennium. De Wetstraat heeft weinig goede ervaringen met projecten van dergelijke omvang (denk aan Justitie). Loopt het deze keer wel goed, is iedereen mee bij de diverse politiediensten én is het een garantie dat onze data deze keer wel goed beheerd worden?
Begin 2009 mocht ik achter gesloten deuren een middag modereren waarbij alle toppers van de politiediensten aanwezig waren om het project 2020 te bepalen: waar wil de politie op digitaal vlak staan tegen 2020? De ambitie was groot, maar viel al in brokken toen het ging over wat voor mij een evidentie was: de gezamenlijke aankoop van it-materiaal. Iedereen bleef stug op zijn eigen turf staan, wilde z’n eigen ‘ding’ doen. Het was ronduit onthutsend hoe weinig samenhang er was en ongetwijfeld nog altijd is.
Zo trok zopas de federale gerechtelijke politie naar het parlement met gruwelfoto’s om aan te tonen dat ze de werkdruk niet langer aankunnen. Het Mexicaans leger van 4.500 speurders wil een grotere pot geld: van 35 miljoen naar 55 miljoen. Het kan immers de informatie-overload niet aan die vrijkwam toen ze met speciale software de Sky-cryptofoons van de georganiseerde misdaad konden inkijken. Daardoor kwamen er op een jaar tijd 309 dossiers bij. Tel daarbij ook nog eens alle camera’s die op elke hoek van de straat geplamuurd worden en de data-input is overweldigend. Iemand trouwens nog iets gehoord van het project rond ‘predictive policing’ waarbij op basis van artificiële intelligentie is te voorspellen waar er inbraken gepleegd zouden worden? Dateert van 2018.
Blauw op straat
De federale politie telt ongeveer 13.500 medewerkers, de lokale ruim 35.000. Daarmee hebben we per capita veruit het meeste blauw op straat in vergelijking met onze buurlanden. Er zijn in ons kleine land liefst 185 politiezones. Van overhead gesproken…
Dat er te weinig volk is om alle dossiers op te volgen, is dan ook onzin. De structuur van de organisaties zit gewoon mank. De politiediensten hebben in totaal minstens vijftienhonderd verschillende ‘bijzondere’ databanken, buiten de officiële bestanden. Vaak weet de ene organisatie niet welke gegevens de andere bezit. Meer, de korpschef weet dikwijls zelf niet welke data aanwezig is. Het I-Police-project moet alle gegevens in één monsterbank integreren. Good luck.
Ik mag hopen dat het winnende consortium Sopra Steria (van oudsher it-leverancier van de politie) samen met KPMG, Microsoft, Orbit, Niche en TA9 een en ander in goede banen kan leiden. Of loopt het toch met een sisser af zoals het Phenix-project van Justitie uit 2001. Zes jaar later ging de stekker er uit en liep de staat een schadeclaim van 28 miljoen euro tegen leverancier Unisys mis. Benieuwd wanneer minister Vincent Van Quickenborne nu zal uitpakken met een nieuw groots it-project voor Justitie. Hij kan alvast rekenen op een bedrag van 136 miljoen euro van Europa. Van ons dus. Good luck!
