Inzake cybersecurity maakt het best een verschil in welk land u zich bevindt. En op dat vlak doet België het minder goed dan Nederland. Zelfs minder goed dan Rusland.
We halen de cijfers bij technologie researcher Comparitech. Zij maken elk jaar een lijst van de meest (on)veilige landen in it- en cybersecurity. ‘Vorig jaar al ontdekten we met ons onderzoek naar zestig landen enorme verschillen op het gebied van cybersecurity’, licht Paul Bischoff van Comparitech toe. ‘Dit jaar werden er nog een zestien landen toegevoegd aan de lijst.’
Zinvol?
Alle 76 landen werden bekeken op diverse criteria: van infecties met mobile- en pc-malware tot cryptofraude en de actualiteit van hun wetgeving. ‘De meeste landen sinds vorig jaar zijn verbeterd’, klinkt het.
Eerste vraag: is zo’n landenlijst zinvol? ‘Op zich wel. De lijst van landen is interessant en ook wel representatief. Zelf doen wij overigens gelijkaardig onderzoek’, reageert Christof Jacques, cybersecurity-evangelist bij Checkpoint Software, als we hem erover bellen. ‘Alleen hangt het er ook van af welke brondata je gebruikt. Bovendien kan je voor zo’n overzicht natuurlijk alleen die data gebruiken die je, bijvoorbeeld inzake malware, detecteert.’
Minst cyberveilige land ter wereld?
Dat blijkt nog altijd Algerije te zijn. Dit door een beperkte (en belabberde) wetgeving. Het land scoort ook slecht op het aantal besmettingen met computermalware (bijna twintig procent van de gebruikers is geïnfecteerd) en het is niet goed voorbereid op cyberaanvallen.
Andere hooggeplaatste (en qua security dus slecht presterende) landen zijn Tadzjikistan, Turkmenistan, Syrië en Iran. Deze laatste is bijvoorbeeld kampioen in percentage mobiele malware-infecties met 53 procent van de gebruikers. ‘De landen die slecht scoren zijn doorgaans erg gesloten staten. Vaak ook landen waar je niet veilig over straat kan lopen. Pc’s zijn daar vaak een bijzaak voor de inwoners’, merkt Jacques op.
Meest cyberveilige land ter wereld?
Dat is Denemarken, wat erg goed scoorde in de meeste categorieën. Behalve dan in wetgeving, omdat het geen specifieke wetten heeft die betrekking hebben op cybercriminaliteit.
De andere goed presterende landen waren Zweden, Duitsland, Ierland en Japan, dat vorig jaar trouwens de beste van de klas was.
Opvallend is dat inzake security geen enkele natie elke categorie domineert. ‘Elk land heeft nog ruimte voor verbetering. Bovendien verandert het cybersecuritylandschap voortdurend en moeten landen telkens trachten om cybercriminelen een stap voor te zijn’, aldus Bischoff.
En België en Nederland?
België staat in de lijst van ‘slechtste’ security-landen op plaats 53. Opvallend is dat de meeste van de buurlanden, als Frankrijk en Duitsland, verderop staan én het dus beter doen. Ook Nederland, dat op plaats 67 staat, haalt betere cijfers. Zo loopt België blijkbaar achter op het terrein van de wetgeving.
Jacques van Checkpoint Software ziet qua security nog veel terughoudendheid in België. ‘Als ik met klanten en overheden praat, merk ik dat hier onvoldoende middelen en mensen zijn. Dat bemoeilijkt een grondig securitybeheer’, stelt hij. ‘Vaak ligt de focus in ons land ook vooral op het detecteren van securityproblemen, en minder op het preventief blokkeren.’
En Rusland?
Opvallend: in de lijst doet België het zelfs ietsje slechter dan Rusland, wat een niet al te beste reputatie heeft als we het over security hebben. Dat vindt Jacques op zich niet zo verwonderlijk. Rusland heeft, zo beaamt hij, inderdaad een reputatie als het gaat om state sponsered cybercrime en hacking. ‘Maar dat is nog iets anders als de algemene security-toestand en -wetgeving in één bepaald land’, stelt hij.
Jacques vergelijkt het met Nederland. ‘Dat land doet het dus beter in die security lijst dan België. Maar ook vanuit Nederland vertrekken er best een behoorlijk aantal cyberaanvallen.’
