‘Bedrijfsleiders geven het niet graag toe maar nemen nog heel veel beslissingen op basis van buikgevoel’, zo las ik onlangs en het was zo herkenbaar. Ik heb de jongste tijd wat rondetafels geleid over datagedreven beslissingen en strategieën en het valt me op dat heel wat ondernemingen nog maar aan het begin staan van een dergelijke aanpak. Bedrijven hebben meer data en cijfers dan ooit, elke afdeling heeft zijn eigen gegevens, vaak niet geïntegreerd, verwerkt in silo’s. Iedereen zit op z’n eigen turf vol data.
Columniste Martha Heller stelt het helder: ‘In de huidige data-economie, waarin software en data-analyse de belangrijkste drijfveren van het bedrijfsleven zijn geworden, moeten ceo’s de silo’s en de hiërarchische ladders uit het verleden onderuithalen. Ze kunnen niet langer technologiemedewerkers apart laten werken van datamensen die op hun beurt niets te maken hebben met verkopers of de financiële cel. Elke werknemer moet data en technologie omarmen als integraal onderdeel van zijn of haar job.’
Een mooi voorbeeld is de KBC, de bank die samen met Belfius vandaag tot de wereldtop behoort als het gaat om mobile bankingtechnologie. Bij KBC draait alles rond Kate, de virtuele agente, meer dan een chatbot. Om dat in alle geledingen door te laten dringen heeft iedereen een screensaver met de tekst: ‘No Kate, no budget, no party’. Wie een project start zonder dat Kate er op een of andere manier bij betrokken is, mag het vergeten. Het is zoals Heller zegt niet software én de business, het is software in de business.
Grote boeman
Dé grote boeman is daarbij verandering, change, want het gaat om een grote mentaliteitswijziging doorheen alle echelons van een onderneming. Uit de comfortzone dus. En iedereen weet dat er maar één iemand echt wil veranderen: een baby met een besmeurde pamper, die wil hic et nunc een verandering. Sommige bedrijven zullen inderdaad wachten tot het vuil overal doordringt om de data-economie te omarmen. Anderen zullen ongetwijfeld snel kunnen schakelen. En soms heeft dat ook onverwachte effecten.
Zo is de wereldwijde bioscoopgroep Kinepolis een van de ondernemingen die ontzettend hard op data inspeelt en beslissingen ook zo goed als helemaal laat afhangen van data, van film tot popcorn. De tijd dat mensen in de shop doorbrengen wordt tot op de seconde gemeten. Welnu, Kinepolis schaft de kassa’s af waardoor ze meer online tractie krijgen met eindklanten. Wat blijkt, omdat mensen soms een week of dagen op voorhand een ticket kopen, zijn ze vergeten wat ze ervoor betaald hebben waardoor ze meer spenderen aan snoep en frisdrank. Op die manier gaat de omzet per klant fors omhoog. De interactie tussen digitaal en fysiek is nog nooit zo groot geweest. In dit geval gaat het ook gepaard met buikgevoel, waardoor dat ook weer niet helemaal weg is.
