Wat ik altijd aanzag als een hard en ‘ieder voor zich’-bedrijf, is zowaar uitgegroeid tot een aantrekkelijke werkgever. Wat is er in godsnaam aan de hand met Oracle?
Laat ik hier al mee beginnen. Ik heb veel respect voor Oracle. Het is een van de grote namen in zakelijke it. Begonnen met databanksoftware en een resem overnames later, biedt het een rijk portfolio aan business software (en hardware, ook al was dat volgens mij niet echt de bedoeling, maar soit).
Respect dus. Maar ook het besef dat Oracle zijn track record ergens aan te danken heeft. Want vergis je niet: het was, en is, bij momenten een hard bedrijf. Althans, dat heb ik de voorbije jaren regelmatig gehoord van mensen die er werkten of er mee in contact kwamen. Het bedrijf werd centraal geleid en was, niet geheel verwonderlijk, erg sales gedreven.
Larry Ellison
Menig management expert zal het je bevestigen: een bedrijfscultuur wordt vooral gevormd door de persoon aan het roer. Bij Oracle was dat jarenlang Larry Ellison. Eén keynote van Ellison en je wist genoeg. Schelden op tegenstanders, Microsoft en SAP in eerste instantie, was jarenlang de norm.
Larry Ellison was een beetje de Alex Agnew van de internationale it scène: grof gebekt en er soms een tikkeltje over. Zijn oneliners zijn niet te tellen. Ook al staat Ellison niet meer aan het hoofd van het bedrijf, hij is er nog altijd executive chairman en vto. En zijn geest waait er nog steeds rond.
Tripadvisor
In al die jaren heb ik als it-journalist regelmatig klachten gehoord van bedrijven die met Oracle in de clinch lagen, niet in het minst over hun licentiepolitiek. Oracle is in dat opzicht niet de enige, maar toch. Hun naam dook vaak op.
Naast klanten zijn er ook de medewerkers een goede graadmeter om te weten te komen hoe het er in een bedrijf aan toe gaat. Hiervoor is er de website Glassdoor, een soort van Tripadvisor voor werkgevers. Werknemers geven er een inkijk hoe het is om bij bedrijven te werken. Oracle doet het hier niet slecht. Maar concurrenten als Microsoft, Salesforce en SAP doen het een stuk beter, met name inzake het onderdeel ‘waarden en cultuur’. Google en Apple doen het zelfs veel beter. Dat zijn dan wel geen rechtstreekse concurrenten van Oracle, maar mogelijk wel op het rekruteringsfront.
Aantrekkelijk?
Ik moest dus toch even fronsen toen ik de blog van de managing director van Oracle Belux las. Daarin verklaarde hij waarom Oracle een van de opkomende aantrekkelijke werkgevers is. Oracle steeg namelijk zeven plaatsen in de lijst van Universum Global naar aantrekkelijkste werkgevers. Het staat op nummer zeventien in de Belgische lijst van meest aantrekkelijke werkgevers. Vrij vertaald: op zestien bedrijven na willen studenten het liefst voor Oracle komen werken.
Dat onderzoek van Universum Global ken ik. Het is bekend in zijn genre, al is het toch vooral Amerikaans van inslag. Dat Oracle de zeventiende meest aantrekkelijke werkgever is, geldt overigens enkel bij de it-/wetenschappen- en ingenieur-studenten. In de lijst van business studenten kon ik Oracle, in tegenstelling tot Google en Microsoft, pas diep in het peloton terugvinden.
Employer satisfaction
Maar toch, laten we niet al te moeilijk doen. Oracle steeg zeven plaatsen. Op een jaar tijd is dat niet slecht. ‘We voorzien een leuke werkomgeving, (…) en daarnaast hebben we ook enkele programma’s ingevoerd waarbij we medewerkers horizontaal door de organisatie laten stromen. (…) En verder luisteren we vooral heel goed naar onze medewerkers’, haalde de managing director aan als verklaringen.
Zelf heb ik me de laatste tijd wat beziggehouden met employer branding, en ik juich de aandacht voor de medewerkers bij Oracle Belux toe. In vergelijking met sommige andere werkgevers lijken de initiatieven me niet uitzonderlijk. Maar toch, het besef is er. Al te vaak trachten werkgevers zich aantrekkelijk voor te stellen voor nieuwe medewerkers, en veronachtzamen ze wel eens de bestaande.
Lang leve de aantrekkelijke werkomgeving bij Oracle dus. Nu nog de business studenten overtuigen en binnenkort wil iedereen voor Oracle werken. Zolang ze Larry maar niet leren kennen.
William Visterin
Hoofdredactie Computable België