Bijna vijftien jaar geleden liet ik me overhalen om me op Facebook te nestelen. Datzelfde Facebook vecht nu een boete van 390 miljoen euro aan omdat het mij gepersonaliseerde advertenties wil blijven sturen. Voor mij hoeft dat niet. Het advertentiemodel van Facebook zal me worst wezen.
De forse boete is uitgeschreven door de Ierse privacywaakhond. Logisch, want de Europese hoofdzetel van Meta, het gigabedrijf achter Facebook en Instagram, is in Dublin gevestigd. Hoeveel van de ruim 100 miljard euro omzet uit Europa komt is niet bekend. De boete komt er omdat Facebook zich niet aan de GDPR-richtlijn houdt en eerst aan de gebruikers moet vragen of ze al dan niet gepersonaliseerde reclame in hun tijdslijn willen. De meeste Facebookers reageren negatief op de vraag of ze advertenties op hun maat willen. Facebook vindt dat het daardoor een pak geld mist (dat zou 10 miljard euro aan omzet gekost hebben vorig jaar).
Ikzelf ben een regelmatige Facebook-gebruiker. Het is mijn dagelijkse verjaardagskalender zodat ik niemand vergeet. Het heeft me vaak gewezen op interessante evenementen, films, expo’s, podcasts, documentaires, series, etc. Ik heb er ook heel wat fijne mensen leren kennen, het wedervaren van vrienden, nieuw leven, vakanties, overlijdens, het is een grote muurkrant. Copain Kris Soret wijst me dagelijks op de vele taalfouten in de media. Jan Hautekiet verblijdt me met vermakelijke foto’s over gebedshuizen en vee tijdens z’n vele fietstochten. Ik ken ze uiteraard niet allemaal, die bijna vijfduizend ‘vrienden’ waarvan ik er enkele honderden op mijn tijdslijn zie verschijnen. Gelukkig maar.
Eén keer nee zeggen
Facebook heeft me veel plezier bezorgd. Het is gratis en dus weet ik dat Mark Zuckerberg aan mij verdient. Strava is ook gratis, maar ik vind dat zo’n fantastische dienst dat ik elke maand met graagte tien euro betaal. Geen advertenties ook op Strava. Maar Facebook moet zich aan de Europese privacyregels houden. En die wetgeving is een voorbeeld voor de hele wereld. Dat beseft Facebook ook, dat is ook de reden dat het zich weert als een duivel in een wijwatervat. En die wetgeving geldt ook voor iedereen, inclusief de ‘gewone’ mediagroepen. Waarom vraagt Roularta telkens als ik me aanmeld voor sites als Knack of Trends dat het mijn locatie wil weten? Is dat dan ook niet om me gepersonaliseerde reclame te sturen? En is het niet voldoende om één keer nee te zeggen?
Privacy is en wordt ook de komende jaren een heikel thema. Europa mag daar niet op toegeven. Nu niet, nooit.
