'De eerste blockchainoplossing die de buzz verdient', krakeelde Forbes en snel daarna het halve blockchain-not-bitcoin-geïnteresseerde internet. Een diepe zucht en de zoveelste supplychaintracker-die-echt-niet-op-een-blockchain-hoeft? Of zit er toch meer achter, wat ziet u?
In het kort komt het erop neer dat een Amerikaans koffiemerk, Kahawa 1893, vrouwelijke Keniaanse koffieboeren een extra zakcentje via fooien of tips wil geven. Dit zakcentje vloeit naar hun telefoon in de vorm van de Mpesa, het al lang bestaande ‘geld’ via de mobiele telefoon in Kenia.
Wij kunnen die fooitjes geven via een lastig te vinden blockchain (vermoedelijk Stellar). Alle alarmbellen gaan af, zeker met de ronkende kop van Forbes. Het wordt nog mooier, want elke boer kan zo persoonlijk fooien krijgen zo laat het artikel denken. Dat is niet helemaal het geval, althans nog niet.
Het project belooft niet alleen een transparante distributieketen, iets dat staat of valt bij eerlijke invoer van de oracles ofwel de mens, maar ook een systeem via blockchain-SaaS-provider Bext360 om milieudoelen te halen en een systeem om premium payments aan vrouwelijke producenten te geven. Dit laatste heeft vooral te maken met het feit dat vrouwen in Kenia vaak geen of alleen indirect geld kunnen verdienen. Op deze manier kunnen ze toch rechtstreeks de fooien binnenkrijgen.
Het klinkt allemaal prachtig, toch is het bedrijf zelf nog niet bepaald heel transparant. Ten eerste lijkt het alsof je een directe fooi aan een specifiek persoon kunt sturen, dat is niet zo. Je kunt ook (nog) nergens vinden hoe je dollars/euro’s/bitcoins/et cetera. omgezet worden via Stellar naar Mpesa en hoe en of ze wel terechtkomen in de mobiele wallets van de vrouwen.
Bij twijfel niet doen, zou je zeggen. Voor de puristen onder ons: je kunt met bitcoin en ook lightning network betalen, geheel in de bitcoingeest zonder dat je een heel know-your-customer-proces moet doorlopen. Lijkt Forbes het dan misschien nu toch eens bij het goede eind te hebben, wat denkt u?
