In de Verenigde Staten vinden ze het uit, in China kopiëren ze het en in Europa reglementeren ze het. Die toespeling is al enkele jaren oud, maar is meer dan ooit van tel met de jongste Data Governance Act die zopas in het Europees Parlement goedgekeurd is.
Ik pikte er een zinnetje uit: ‘De regels zullen het voor bedrijven, individuen en openbare instellingen gemakkelijker maken om gegevens te delen ten voordele van de maatschappij.’ Dat wordt omschreven als data-altruïsme. Wat een mooie opstelling zeg: data-altruïsme! Ik geef mijn data vrijwillig vrij zodat iedereen er beter van wordt, in dit geval ‘de maatschappij’.
En dan lees ik in de Tijd dat NVA-Europees parlementslid, gewezen Vlaams minister-president en notoir ‘cache-poussière’ Geert Bourgeois vertelt: ‘Al zeker tien jaar hoor ik van bedrijven: wij hebben geen data. Dat is een ernstig struikelblok voor ondernemerschap, onderzoek en innovatie’. En dan vraag ik me af op welke planeet deze grijze mus leeft. Het Europees Parlement is al langer een ‘refugee camp’ voor uitgerangeerde politici. Dat beschrijft Rudy Aernout ook mooi in zijn jongste boek ‘Europa, een blik achter de schermen’. Volgens Bourgeois is de Data Governance ‘verordening zonder meer een stap in de goede richting’. Benieuwd of hij er iets van begrepen heeft.
Boerenverstand
Er zijn nog heel wat bedrijven, vooral in de industrie, te vinden waar ondernemen vaak gelijk staat aan gezond boerenverstand of ook wel buikgevoel, al dan niet gevoed aan een rijkgevulde dis met een flesje Cheval Blanc uit 2010. In heel wat financiële, farmaceutische en andere bedrijven gaat het toch vaak om datagedreven beslissingen. En die data, vaak strategisch, houden de meeste ondernemers graag voor zich. Ze zullen zich wel hoeden om die gegevens te delen. Benieuwd of de nieuwe Data Governance Act daar iets aan zal veranderen, ook al zouden data geanonimiseerd worden. Dat de overheid meer data moet delen met startups die hun business daarop baseren, is duidelijk. Zo zou het openbaar transport best meer ‘open data’ ter beschikking kunnen stellen.
Onze bodem
De Data Governance Act is uiteraard vooral een Europees antwoord op het ongebreideld gebruik van onze data door de grote Amerikaanse platformen. Denk maar aan Amazon, Facebook, Apple of Google. Waarom vraagt Europa hen niet dat data die op onze bodem worden vergaard ook gedeeld moeten worden? Zo hoorde ik enkele jaren geleden een van de topmannen van Luminus klagen dat de gegevens van de intelligente thermostaat Nest (waarmee je ook je licht op afstand kan aan en uitknippen of je stofzuigerrobot kan opstarten) enkel beschikbaar zijn voor eigenaar Google. De energiemaatschappijen konden er naar fluiten. En waarom worden de gegevens van Waze (ook alweer Google) niet gedeeld met Vias? Het zijn toch data van Belgische gebruikers?
Data-altruïsme lijkt me een Europese zaak, de Chinezen zullen er wel mee lachen, de Amerikanen kennen het woord altruïsme zelfs niet. ‘Putain, putain, c’est vachement bien, nous sommes quand-même tous des Européens’, zingt Arno, maar zijn we ook allemaal altruïsten. Ik vrees ervoor.
