De groene vicepremier en minister van Ambtenarenzaken Petra De Sutter maakt werk van een wet waarbij de 65.000 federale ambtenaren niet meer gebeld of gemaild mogen worden na 17 uur. Volgens de omzendbrief gaat het ‘deconnectierecht’ in vanaf 1 februari. Wat bezielt politici om ons opnieuw in de negen-tot-vijf-jobs te duwen?
Dat er coronaregels opgelegd worden, tot daaraantoe, maar dat opgeven vingertje, die regelneverij, loopt stilaan de spuigaten uit. We zijn een land geworden waar werkelijk alles in wetten wordt omgezet. Zo telt Het Staatsblad dit jaar opnieuw een recordaantal pagina’s: 130.000. Ter vergelijking: de grootste encyclopedie ter wereld, die de wetgeving bevat uit álle Arabische landen, telt 164.000 pagina’s en weegt 420 kilogram
In een tijd waarin zowat iedereen verplicht ging thuiswerken, waarin iedereen flexibel met zijn werkuren omging, worden we opnieuw in het keurslijf gedwongen van negen tot vijf. De visionaire gewezen topambtenaar Frank Van Massenhove schreef er in 2012 al een boek over – ‘De collega’s werken thuis’ – en paste flexibele uren met succes toe bij de FOD Sociale Zekerheid. Dat is bijna tien jaar geleden.
Benieuwd trouwens hoe ze die negen-tot-vijfregel gaan toepassen in de it-departementen van de overheid. Een it-panne na 17.00 uur? Nee, sorry, ik beroep me op mijn deconnectierecht. De Sutter, die nota bene net een grote brandingscampagne opgezet heeft om 250 it’ers te kunnen aantrekken bij de federale overheid, slaat de bal volledig mis. Wil de Groen-minister echt dat iedereen nog elke dag om acht uur ’s ochtends in overvolle treinen naar Brussel spoort en in ellenlange files ’s morgens én ’s avonds bumpert naar en van de hoofdstad?
Federale ambtenaren
De maatregel draait vandaag over de federale ambtenaren, maar dreigt zo goed als zeker over te slaan naar alle 426.000 ambtenaren in ons land. Dat is vier procent van de totale bevolking, waarmee we in de top zitten in Europa. Het Europese gemiddelde is 3,3 procent van de bevolking. Willen we op het niveau van Duitsland komen (3,2) dan zouden er in ons land 65.000 ambtenaren moeten afvloeien (zoveel dus als alle federale ambtenaren samen). Het zou een besparing betekenen van vijf miljard euro, maar dit terzijde.
De overheid denkt trouwens een en ander ook te kunnen doordrukken in de privésector. Minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) is daarover in overleg met de sociale partners.
In een tijd waarin we er zelfs niet in slagen om nachtarbeid in goede banen te leiden waardoor zowat alle grote e-commercebedrijven zoals Coolblue of Bol.com zich in Nederland bevinden, mag er toch eens nagedacht worden over de toekomst van werk, maar vooral van België. E-commerce in Nederland was vorig jaar goed voor 26,7 miljard euro, in België is dat vooralsnog zowat de helft van dat bedrag. Meer nog, ongeveer 38 procent van de Belgen koopt online in Nederland. Het aantal blauwe dozen in de straat na de kerstdagen is niet te tellen. Onze wegen worden overspoeld door busjes van Post.NL of DPD. Tienduizenden jobs heeft ons land verloren aan onze noorderburen omdat flexibiliteit nu eenmaal niet spoort met star overheids- en vakbondsdenken. Aan Nederlanders die bij ons komen shoppen, zeggen we dan weer dat ze moeten wegblijven uit ons land…
Welk beeld geven we aan potentiële buitenlandse investeerders als we die negen-tot-vijfaanpak willen blijven koesteren? Dit is geen ernstig beleid. We hebben een strategische visie nodig op de toekomst van werk, bij de overheid en bij de privé. En het is daar nu de ideale tijd voor. Meer nog, het is hoog tijd.
