Outsourcers en it-dienstverleners kan je indelen volgens diverse criteria. En aanbieders als Deloitte en Microsoft hebben in ons land de wind in de zeilen. En wel hierom.
Wat de criteria betreft heb je de Indiase spelers als TCS, Infosys en Hexaware. Er zijn aanbieders van Franse origine (Capgemini, Econocom) of Belgische, denk aan Cegeka, NRB of Telenet.
Maar je kan het ook anders opvatten. Zo zijn er de outsourcers van de eerste generatie zoals IBM of Atos. Daar is intussen een hele overnamegolf over heen gegaan met namen als DXC Technology tot gevolg.
Deloitte
Deloitte behoort tot de tweede generatie. In die categorie zou ik eventueel ook Accenture of PWC kunnen plaatsen. Maar vooral de opmars van Deloitte valt op voor mij. Ze zijn iets later gearriveerd op het it-feest, maar hun komst is niet onopgemerkt.
Toegegeven, voor die klassieke it’ers zijn het bij Deloitte toch nog vooral mannen in maatpak die over belastingstelsels praten. Maar er is veel veranderd.
Drie aspecten spelen hier mee. Drie woorden eigenlijk: digitalisering, cloud en security. Dat zijn namelijk de domeinen waar it-outsourcers volgens mij nog flink in (kunnen) groeien.
Deloitte zit van oorsprong ook heel dicht op de plek waar de beslissingen worden genomen (en betaald). Dichter bij de ceo (of cfo) dan de it-manager. En met het credo ‘every company is a digital company’ in gedachten is dat best een comfortabele positie.
Komt daar nog bij dat eigenlijk ook security intussen ook een boardroom materie is, en dat Deloitte (ook met behulp van overnames) zich in dit domein verder heeft verdiept.
In de tevredenheidslijst van Whitelane Research doet Deloitte het bijvoorbeeld zeker niet slecht. Het bedrijf haalt op zijn eentje het hoogste cijfer in domeinen als cloud capability, pro-activiteit en innovatie. Maar in prijsniveau is hun score een stuk lager. Aan hun diensten hangt een prijskaartje, zo hoor ik vaak. You can’t have it all. Daarom ook dat een bedrijf nog vaak wordt geassocieerd met grote outsourcingcontracten, al proberen ze ook die perceptie te keren.
Microsoft
Deloitte heeft nog een andere troef: het heeft geen last van de remmende voorsprong als het gaat om datacenters. Heel wat outsourcers van de eerste generatie hebben zich gefocust op diensten rond infrastructuur en datacenter-transformatie of hebben (hadden) hun eigen datacenters. En dat bleek vaak een blok aan hun been.
Want onderschat bij it-projecten de opmars van de (public) cloud niet. En daar komt – zeker in ons land – Microsoft op de proppen. Het bedrijf van Satya Nadella heeft de laatste maanden geprofiteerd van de aanhoudend grote vraag naar Teams, Windows Virtual Desktop en andere Microsoft-diensten die op hun Azure-platform draaien. En met onder meer Office 365 is het ook een vooraanstaande speler in software-as-a-service.
Toen we vorig jaar met Computable een analyse van de cloud-markt maakten was de positie van Microsoft in ons land alvast erg uitgesproken. Het bedrijf is comfortabel cloud-marktleider, en de vraag is hoe lang het duurt dat Microsoft zijn dienstenaanbod voor bedrijven gaat uitbreiden.
Infinite game
Toch is dit alles maar een momentopname. Een van mijn favoriete managementboeken van de voorbije jaren is Het oneindige spel (The Infinite Game) van Simon Sinek. Want in tegenstelling tot voetbal en schaak is de zakenwereld, en dus de outsourcingsmarkt, geen spel met een begin en een einde. Er is geen scheidsrechter die op een bepaald moment affluit, het spel gaat altijd door.
Je kan dus – althans in theorie – altijd opnieuw beginnen. Dat zien we elke dag. Denk aan IBM dat door de hybrid cloud opnieuw zijn tweede adem lijkt te vinden. En wie had jaren geleden Deloitte geopperd als vooraanstaande securitypartij toen het een jaar of vier geleden zelf slachtoffer was van een ingrijpend securitylek?
Ook in it is het feest nooit voorbij. Je kan altijd blijven dansen.
