België bengelt onderaan als het gaat om meisjes met een it-opleiding. Achter dat cijfer schuilt een ongemakkelijke waarheid.
Twee weken geleden schreef ik hier een column over ‘meer Sanders in it’. Columns komen en gaan, maar op deze kwam wel wat feedback. Het verhaal van Sander die bij UZ Leuven begon als afwasser (overigens niks mis met dat beroep) om uiteindelijk op te klimmen als it’er voor hun front-end-afdeling werd opgepikt. Ook bij de VDAB deelde ze het verhaal volop.
Dat stukje ging ook in op hun visie waarbij de it’er van de toekomst aan drie eigenschappen moet voldoen: niet-opgeleid (oorspronkelijk dan), niet-blank en niet-mannelijk. Vooral die laatste twee vallen op, en kwamen vorige keer minder aan bod. En ik geef toe: in de virtuele gebruikersconferenties die de voorbije maanden op mijn scherm de revue passeerden, daar waren doorgaans vooral witte mannen aan het woord.
Millennium
Dit zal anders moeten. We hebben niet enkel nood aan meer Sanders in it, maar ook aan meer Lisbeths. Waarmee ik verwijs naar Lisbeth Salander, het hoofdpersonage uit de Millennium-thrillerreeks, mijn all time favorite. Een tijd geleden werd ze zelfs verkozen tot ‘beste vrouwelijke personage in de literatuurgeschiedenis’.
Toegegeven: Lisbeth Salander in je it-afdeling is geen sinecure. Zij die de boeken hebben gelezen (of films hebben gezien), weten het wel. Ze is sociaal niet helemaal oké, best onbeholpen en vertrouwt mannen per definitie niet (waar ze wel haar redenen voor heeft, maar dit terzijde). Tegelijk heeft ze een hart van goud en een groot rechtvaardigheidsgevoel.
Maar bovenal is Lisbeth Salander top class in it en hacken in bijzonder (al doet ze daarvoor ook wel een beroep op enkele collega-hackers). Kortom, zowel bij de securityspecialisten van Intigriti (waar hun ethische hackers vooral mannelijk zijn) als bij defensie en andere overheden (in teken van het bestrijden van cybercriminaliteit) zouden ze enkele Lisbeths kunnen gebruiken.
Ongemakkelijke waarheid
Ik heb het al eens geschreven: nergens anders in Europa zijn er minder Stem-afgestudeerden dan in België, ook bij de meisjes. We zullen dus uit een ander vaatje moeten tappen.
Onderzoek wijst bovendien op een opmerkelijke paradox én ongemakkelijke waarheid. Zo blijkt dat landen die het best scoren op vlak van gendergelijkheid (zoals België en Nederland), de grootste gender gaps vertonen in Stem-opleidingen. Albanië of Algerije scoren op dit vlak bijvoorbeeld meer dan twee keer zo goed in vergelijking met België. Tsja.
Ook met deze cijfers in het achterhoofd blijkt dat we vrouwen (en ook andere profielen) in it zullen moeten omarmen. Elke it-afdeling heeft meer Lisbeths nodig.
