Oude olifanten, zoals IBM, kunnen misschien wel dansen, maar de laatste weken heeft het meer weg van bokkensprongen. Want Big Blue gaat in ons land door een hectische periode. In het licht van sociaal overleg én in de cloud.
Who Says Elephants Can’t Dance? Het boek – intussen al zowat twintig jaar oud – is een van de klassiekers in de it-industrie over de opmerkelijke van comeback van IBM. Van computersystemen gingen ze naar klantenfocus. En naar diensten (en nadien ook software).
Dat was toen. Vandaag zit IBM in zwaar weer. De omzet gaat al vier kwartalen op rij achteruit. Corona? Ja, maar dat geeft bij sommigen de digitalisering net een duwtje in de rug. De langetermijnevolutie zegt veel: haalde IBM vorig jaar zowat 74 miljard dollar, tien jaar geleden nog 107 miljard.
Herrie met vakbonden
Ook ons land deelt in de klappen. Het bedrijf gaat door een herstructurering waarmee het deze zomer nog eens zowat tweehonderd medewerkers aan de deur wil zetten. Op tien jaar tijd gaan ze bij IBM in ons land van drieduizend naar vijfhonderd. Dat lijkt een behoorlijke zwanenzang.
Dit alles gaat niet zonder slag of stoot. De relatie tussen de IBM-directie in ons land is – understatement – flink bekoeld. Zo verwijten de vakbonden de directie een lange lijst van tekortkomingen op de sociale wetgeving.
Vorige vrijdag zaten de vakbonden nog met een minister aan tafel om de onderhandelingen met het IBM-management weer op gang te brengen. En ook, zo stellen de vakbonden, om de wet-Renault aan te passen ‘waarvan de IBM-directie niet aarzelt te gebruiken als instrument’. Uiteraard speelt elke partij in dit verhaal zijn rol. Al is het natuurlijk aangenamer als de verhouding wat beter zit.
Gevecht in de cloud
Alles moet je zien – hoe kan het anders – in het licht van de cloud-achterstand die IBM heeft opgelopen. IBM moet nu zijn hele organisatie intens inzetten voor klanten en cloud. Dat is nodig. Daarom stootte het ook zijn activiteiten rond it-infrastructuur, af naar een nieuw bedrijf: Kyndryl. (Typ die naam in op Google en je krijgt als eerste filmpjes over hoe je de naam zou moeten uitspreken.)
Tegelijk is IBM inzake cloud een bedrijf van grote tegenstellingen. IBM’s officiële omzetcijfers voor cloud zouden het bedrijf de op twee na grootste cloudleverancier ter wereld brengen, achter Microsoft en Amazon. Maar in publieke cloud heeft het bedrijf het pleit verloren. IBM wil voorloper zijn in de zogenaamde multi- en hybride cloud, maar het is, zoals analisten aangeven, voor cio’s of it-managers vaak niet evident om een IBM Cloud-product of -dienst op te sommen. Afgezien dan van Red Hat en IBM Cloud Paks.
Olifant
Werk aan de winkel. IBM heeft nu geen drie of vijf jaar de tijd meer om de markt te grijpen. Het meer dan honderdjarige bedrijf heeft zich strategisch helemaal naar de cloud gepositioneerd en ook flink wat gerenommeerde klanten in portefeuille. Er kan veel, maar het moet nu gebeuren.
Alleen is de vraag of de olifant ook nu nog eens in staat zal zijn om te dansen. De uitdaging lijkt alvast groot.
