Normaal hadden we deze zomer een Europees Kampioenschap voetbal gehad. Dan hadden we elf miljoen bondcoaches gehad. Maar geef toe: normaal dat is al even geleden.
Geen discussies dus deze zomer over onze ploegopstelling op het EK. Bijvoorbeeld over al dan niet opnemen van Vincent Kompany in de selectie of ploeg. Want geblesseerd raakt hij toch.
Neen, in de plaats van het EK kregen we elf miljoen virologen. En intussen ook elf miljoen it’ers.
Kent u iets van informatica, mevrouw?
Maar laat ik van in het begin beginnen. Vrijdagavond zat ik in mijn luie zetel naar Terzake te kijken. Vlaams minister-president Jan Jambon hield daar een interview met een dame van VTM. Het gebeurt niet vaak bij Jambon, maar deze keer viel de man toch een tikkeltje uit zijn rol. ‘Ik weet niet of u iets van informatica kent’, zie hij tegen de VTM-interviewster. ‘Ik ben zelf informaticus van opleiding. Een nieuw systeem bouwen dat op een paar weken up & running is, dat is gewoon een huzarenstuk’, zo klonk het.
De dame had een kritische vraag gesteld over het informaticasysteem dat mank loopt. ‘Ik weet wel, er zijn altijd veel verstandigere mensen buiten de politiek dan binnen de politiek’, zo ging Jambon nogal defensief verder, ’maar we hebben dit zeer snel op poten gezet.’
Toen ik het zag vroeg ik mij eerst af of Jambon even bot zou hebben gedaan tegen een mannelijke interviewer. Maar – unpopular opinion – inhoudelijk heeft de man een punt. Ja, die databank/software laat, in een degelijk werkende vorm, op zich wachten. En er zijn problemen. Maar it-projecten vragen tijd, en zeker die van een grootorde van corona en de contact tracers.
Naast het maken van de software zelf, moest die ook bij tienduizend huisartsen, 120 ziekenhuizen en tachtig labo’s geïnstalleerd raken. Om maar iets te zeggen.
Bearnaise
Informatica is overigens maar een deel van de uitdaging. Want it gaat ook hier niet alles (kunnen) oplossen. Denk aan de tracers die niet alles kunnen of mogen vragen, of zelf niet gebeld konden worden. En bovendien: slechts een minderheid van de mensen die gebeld wordt, werkt ook effectief mee. Daar sta je dan met je software.
Die hele werking met die contact tracers, die niet de beste start kende, is – om het ook eens in it-termen te zetten – natuurlijk ook een work around.
Ik herinner me een hilarische Facebook-post van it-ondernemer Peter Hinssen hierover, toen dat contact tracing systeem net was bekend gemaakt. ‘Tweeduizend man in een call center om contact-tracing te doen in plaats van een app. Misschien is dit wel het begin van het ‘Retro-Sjiek’ decennium’, zo schreef hij laconiek. ‘Ik denk dat ik Google ook maar overboord gooi, en weer 1207 ga gebruiken. Ik ga ze eens bellen wat er nu weer precies in een bearnaisesaus moet…’
Intussen blijkt die app toch op komst in ons land. In Duitsland is hij er al, en heeft bijna 20 procent van de bevolking hem (geheel vrijwillig) gedownload.
Tijdnood
Zoals heel de coronacrisis is het ook met de informatica daarover: we varen blind. We rijden, in een donkere tunnel en hebben geen idee wanneer we er uit zullen geraken. Corona is een zegen voor agile, maar niet alles kan meteen. En zeker niet bij de overheid, die vaak verstrikt zit in hun eigen structuren en bevoegdheden.
Maar het is, zeker aanvankelijk, ook roeien met de riemen (en tijd) die je hebt. Smals-topman Frank Robben beloofde intussen dat tegen eind augustus een databank die in realtime zal werken, wat op zich al een verbetering is. Databank 2.0 wordt dat dan.
Door de tijdnood was er, volgens Robben, ook geen andere keuze dan voort te bouwen op bestaande databanken. Dat de huidige centrale databank maar één of twee keer per dag kan worden aangepast, is natuurlijk verre van ideaal. Om nog maar te zwijgen over dat maximum van tien contacten dat de software voor het contactonderzoek aankan, al zou ook dat aangepakt worden.
Niet alles kan door tijdnood worden verklaard. Natuurlijk zijn er (veel) fouten gemaakt. En natuurlijk zijn die soms groot. Maar de omstandigheden zijn ook apart. Terwijl – toegegeven – de beste stuurlui aan wal staan.
Het tweede huis
Het doet me denken aan het spreekwoord over het bouwen van een huis. Maar ook vaak gebruikt voor het bouwen van software.
Je eerste huis bouw je voor je vijand. Je tweede versie voor je vrienden. En het derde voor jezelf. Wat betreft corona contact tracing zitten we dus aan de tweede versie. Alles voor de vrienden.
