Het was een klein artikeltje in de media. Zolang het Brussels Gewest een richtlijn van de Europese Commissie over snel internet niet omzet in de wetgeving moet België elke dag een dwangsom betalen van vijfduizend euro. Vijfduizend euro, wie ligt daar wakker van? Het Brussels Gewest alvast niet. Dat vindt dat het haar bevoegdheid niet is, zonder dat te motiveren weliswaar. Enkel de Brusselse VLD-politica Els Ampe reageerde openlijk. Alle anderen laten begaan.
Vijfduizend euro is voor velen een dubbel maandloon. Het is een dwangsom van 150.000 per maand, liefst 1,8 miljoen per jaar. Waarom reageert niemand? Waarom grijpt niemand in? Is ons land dan zo verzand, versteend zelfs in de het kluwen van de onoverzichtelijke staatsstructuur?
Als het over digitalisering gaat, en breedband speelt daarbij een grote rol, dan staan we op plaats nummer-9 in Europa. Van 5G is er zelfs geen sprake omdat de gewesten palaveren over de verdeelpot van de licentie-inkomsten. Dan hechten politici wel belang aan de miljoenen die de kas kunnen spijzen, maar een dwangsom van mogelijk 1,8 miljoen per jaar, ho maar.
Minister Philippe De Backer was niet mals voor zijn collega’s die hij verweet dat ze geen kaas gegeten hebben van de technologische omwenteling, dat ze er zelfs geen belangstelling voor hebben. Hij noemde het uitstel van de 5G-licentie een grote persoonlijke teleurstelling. Dat politici ronddraaien in de grabbelton terwijl de landen rondom ons snel en innovatief op de bal spelen, is een schande.
Google’s country manager Thierry Geerts heeft gelijk, het is de premier zelf die de verregaande digitalisering van België moet leiden. Maar dan moeten we wel een premier hebben natuurlijk. En een regering met visie én daadkracht. De kracht van verandering heeft de jongste vijf jaar weinig opgebracht. Integendeel: op de digitale index zijn we van plaats nummer-5 naar negen getuimeld, zelfs op stek nummer-12 als het gaat over digitale overheidsdiensten.
Een lichtpuntje is dat de regelgever, het Belgisch Instituut voor Post en Telecommunicatie, eindelijk na bijna dertig jaar bestaan, zijn tanden laat zien en ingrijpt in de tarieven die de grote telco’s aan concurrenten aanbieden. Als je als alternatieve aanbieder 22 euro per maand aan Telenet moet betalen voor een kabellijn, dan blijft er inderdaad weinig marge over. In Frankrijk heb je als consument al een breedbandaanbod voor twintig euro. Geen wonder dat België bij de duurste landen in Europa zit als het om snel internet gaat.
Het wordt tijd dat dit land zich opnieuw op de kaart zet. Het is duidelijk dat het hier ‘te goed gaat’ als je een dwangsom van 1,8 miljoen euro zomaar naast je neer kan leggen. Ik mag hopen dat dit nog voor het zomerreces van 21 juli geregeld wordt. We zullen dan wel nog geen regering hebben, maar laat ons alvast van die dwangsom verlost zijn. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn…
