Vorige week had ik een interview met een expat in Australië. Zulke interviews vragen om een Skype-verbinding en dat werd het dus. Alleen blijft mijn Skype-meeting vaak even hobbelig als het parcours van Parijs-Roubaix.
Om te beginnen kreeg ik om de een of andere reden mijn Skype-update niet geïnstalleerd op mijn pc. Dus schakelde ik over naar mijn reserve pc. Daar moest ik mijn wachtwoord resetten en mijn headset testen. Gelukkig had ik een half uur extra ingecalculeerd.
Het zal wel aan mij liggen, maar op de een of andere manier loopt het met Skype toch niet altijd zoals het zou moeten. Plug & Play wordt al snel Plug & Pray. Uiteindelijk krijg ik de boel altijd wel aan de praat, maar het is ook een beetje zoals broccoli. Ik weet wel dat het goed voor me is, maar daarom vind ik het nog niet lekker.
De ergernis hoor ik af en toe bij collega’s. En ik zie plots heel veel andere initiatieven. Lang was virtueel vergaderen iets voor grote it-bedrijven en hun toepassingen of (overgenomen) dochters. Skype of Teams van Microsoft, Cisco met Webex en Google met Hangouts. En eigenlijk ook Apple met Facetime en zelfs Facebook met WhatsApp of Messenger (en Workplace).
Zoom en Vectera
Maar toch lijkt virtueel vergaderen nog altijd onontgonnen terrein. Als technologie en als markt. Een bedrijf als Zoom ging vorige week naar de beurs en zag zijn introductie van één miljard dollar maar liefst maal zestien gaan.
Wat is het succes van Zoom? Simpel: het werkt. Ik weet wel dat het een compleet subjectieve ervaring is, maar de meeting die ik enkele dagen geleden met een partnerbedrijf had, verliep via Zoom. En die ging erg vlot. Gewoon in browser klikken en hup: weg ermee.
Het is overigens niet enkel Zoom. Een collega nam recent een basisabonnement op Vectera. Dat is een videoconference-room waar je makkelijk nota’s, beeldscherm of zelfs presentaties kan delen. En je kan ook gasten met één klik via hun browser in de room laten landen.
‘Werkt een stuk makkelijker dan Skype, zeker met meerdere personen’, schreef hij me in zijn mail. ‘En er is geen installatie voor nodig’, voegde hij er aan toe. En bij dat laatste stond een veelzeggende smiley.
Barco
Onze meetings hebben baat bij technologie die werkt. Altijd en overal. Daar valt de doorbraak te verklaren van Zoom en co. Want niets is zo vervelend als vlak voor zo’n vergadering (of misschien nog erger: tijdens) met tekortkomingen geconfronteerd te worden. Dat is als een auto die niet wil starten, of niet verder schakelt dan de derde versnelling.
Overigens zit de opmars van vergadertechnologie niet enkel in virtuele omgevingen. Een andere opmerkelijke technologie in opgang is de Cklickshare van Barco om in (echte) vergaderzalen laptops (en andere toestellen) aan te sluiten op een groot scherm. Toen ik laatst ergens was, geloofde ik nooit dat dit meteen zou werken op mijn pc. Maar dat deed het wel. En vrijwel meteen.
Terug naar Australië
Hoe dat Skype-interview met die expat in Australië nog is afgelopen? Best oké uiteindelijk. Mijn videofeed werkte niet. Ik kon mijn contactpersoon wel zien op haar buitenkantoor (lekker zonnig daar overigens Down Under), maar zij mij niet. Al was dat niet onoverkomelijk.
Ik ving dus een glimp op van het mooie weer in Australië. Hier in ons land was het toen ook mooi weer, alleen is dat dus niet in Australië geraakt.
Iedereen wil
Het goede nieuws is dus (altijd overigens) dat er intussen een resem alternatieven zijn om (virtueel) te vergaderen.
Het lijkt wel of iedereen uw meeting wil. De mijne mogen ze alvast hebben.
