Afgelopen lente, eind mei, moest er al een nieuwe topman aangesteld worden voor wat vroeger de Privacycommissie was en vandaag door het leven gaat met de onmogelijke naam Gegevensbeschermingsautoriteit. We zijn nu zes maanden verder en nog steeds is het vacuüm niet ingevuld. Probleem is dat niemand bij de overheid er wakker van ligt en men eigenlijk liever geen organisatie wil die over onze privacy waakt.
Het valt me steeds vaker op dat tijdens toespraken van digitale sterkhouders almaar meer luidop wordt gezegd dat privacy voor ‘cissies’ is en dat de ‘General Data Protection Regulation’ dé grote rem is voor de digitale doorschakeling. Dat we onze data maar beter schroomloos en vrijwillig doorspelen. Dat we anders achter iedereen én de hele wereld aansloffen. Uitversterkt zou je kunnen stellen dat privacy voor losers is.
Heikel punt
Minister Alexander De Croo, verantwoordelijk voor de digitale agenda, liet eerder ook al uitschijnen dat de Privacycommissie te veel ‘nee’ zegt tegen innovatieve datatoepassingen. Minister Jan Jambon van Binnenlandse Zaken veegde onlangs nog alle argumenten van de Privacycommissie van tafel en zal alsnog de vingerafdruk van alle Belgen op de identiteitskaart verwerken. De Vereniging van Vlaamse Journalisten moest daarnaast onlangs nog alle argumenten uit de kast halen om minister van Justitie Koen Geens te overtuigen dat het bronnengeheim niet onder de nieuwe GDPR-richtlijn kan vallen. Dat dit niet zonder belang is, werd zopas duidelijk. De Roemeense overheid wil dat journalisten hun gegevens vrijgeven in het kader van de GDPR-regeling. Bij onderzoeksjournalistiek naar corruptie bij de overheid is dat een bijzonder heikel punt.
Privacycommissie in plaats van GBA
Beltug, de vereniging van Belgische bedrijven die zich toelegt op de digitale en communicatienetwerken en toepassingen, heeft zopas nog een brief gestuurd naar Kamervoorzitter Siegfried Bracke en alle fractievoorzitters om dringend werk te maken van de topbenoemingen, dat er snel een nieuwe directie moet komen. Dat de boetes hoog zijn indien de gegevens onterecht vrijgegeven worden. Dat bedrijven begeleiding én zekerheid nodig hebben.
En dan nog dit: sta me toe om het woord Privacycommissie te blijven gebruiken. Het zegt precies wat het doet. God beware ons voor ‘Gegevensbeschermingsauthoriteit’ en vooral voor de afkorting GBA. Het doet me denken aan de voetbalclub Germinal Beveren Antwerpen, of het Nintendospelletje Game Boy Advance, of nog aan de organisator van de Pride parade in de Nederlandse hoofdstad, Gay Business Amsterdam. Laten we het dus maar houden op de Privacycommissie, godbetert.
