Het was in de winter van 1995, drie heren van middelbare leeftijd in onberispelijk pak op een podium. Ze drukken lachend tegelijk op een grote gele knop. Jammer voor de regie, er gebeurt niets. Geen feestgedruis, geen confetti, geen knallende muziek. Lach werd grimas, later weggelachen.
De vijftigers waren de topmannen van Deutsche Telekom, France Telecom en Sprint die overliepen van enthousiasme bij de aankondiging van Global One, de eerste fusie wereldwijd tussen drie grootmachten in de telecomsector. In de winter van 2001 kwam er een roemloos einde aan Global One. De kwaliteit van de aangeboden diensten was ondermaats, de 35.000 grote bedrijfsklanten morden, de samenwerking liep volledig mank, het cultuurverschil te groot. Ze spraken zelfs niet dezelfde taal.
Vandaag, dertien jaar later, zegt de huidige topman van Deutsche Telekom Tim Höttges ‘dat de omstandigheden in de telecomsector nog nooit zo goed zijn geweest voor een fusie als nu’. Het klinkt als een verre echo uit de winter van 1995. Zal de aangekondigde fusie van de Amerikaanse mobiele dochter van T-Mobile en Sprint het deze keer wel halen?
De deal van de nummer drie en vier in de Verenigde Staten is 26 miljard dollar waard, omgerekend 21,6 miljard euro. Samen hebben ze 130 miljoen abonnees, goed voor een gecombineerde marktwaarde van tachtig miljard dollar. Als de fusie groen licht krijgt van de regelgever (50 procent kans zeggen insiders), dan kan het in de winter van 2019 van start gaan.
Acht jaar eerder, in 2011 probeerde AT&T reeds T-Mobile over te nemen, toen voor een bedrag van 39 miljard dollar,maar de regelgever zette de hakken in het zand en verbood de overeenkomst.
Simpel
Het lijkt op het eerste gezicht makkelijk om mobiele netwerken te integreren omdat er minder legacy aan boord is en de technologie niet al te oud is. Dat was trouwens ook een van de reden waarom destijds de fusie tussen Belgacom en het Nederlandse KPN niet doorging. Vaste netwerken integreren was en is zo goed als onmogelijk. De meeste fusies falen echter wegens te grote cultuurverschillen. De ict-industrie heeft ook een kwalijke track record. Denk maar aan de miskleun van Alcatel en Lucent, en de recentere overname van Nokia door Microsoft, een catastrofe. De enige fusie tussen operatoren die wel slaagde was die tussen de Finnen en de Zweden, maar dat is een apart verhaal.
T-Mobile en Sprint willen volgens eigen zeggen samen de ‘5G race’ winnen om de Chinezen de loef af te steken. De eerste 5G-oplossingen zijn nog niet op de markt, maar naar verwachting wordt het geen revolutie. Toen Ericsson onlangs samen met minister Alexander De Croo op de Corda Campus in Hasselt de eerste 5G-test in België wilde uitvoeren, mislukte een en ander jammerlijk. Ook dat was een verre echo van 1995.
