Iedereen die wel eens op een ontwikkelaarsconferentie rond blockchains komt, weet dat de gemiddelde leeftijd daar onder de dertig ligt en vermoedelijk zelfs dichter bij de 25. De grootste namen zijn soms zelf nauwelijks de tienerjaren ontgroeid. Omdat ze vaak voldoende crypto-kapitaal bezitten zijn ze onafhankelijk van grote investeerders en kunnen ze doen wat ze goeddunkt. Kun je daar te onafhankelijk of te jong voor zijn?
Veel blockchaingerelateerde projecten hebben over het algemeen ergens iets idealistisch. Extreem democratisch samenwerken, platte organisatiestructuren of helemaal geen organisatiestructuur in de traditionele zin van het woord. Decentraal en volledig online, behalve die conferenties dan: er moet tenslotte ook samen bier gedronken worden.
Aan de andere kant zijn er traditionele organisaties die ergens de afgelopen negen jaar op de blockchain-bandwagon sprongen en er goede sier mee maken. Maar die hebben niet per se de touwtjes in handen als het gaat om de ontwikkelingen zelf, mede door de financiële onafhankelijkheid van de ontwikkelaars en visionairs.
Is er voldoende contact met de rest van de wereld of is de positie van blockchainontwikkelaars te onafhankelijk?
