Hoorde het u ook door de plooien van het nieuws vallen? ‘De Europese groep Airbus biedt België aan om alle strategische en kritische communicatie- en energie-infrastructuur te beveiligen tegen cyberaanvallen. Het gaat om een investering van zo’n een miljard euro.’
Vermoedelijk is dit voor het eerst in de geschiedenis dat een offerte voor nieuwe gevechtsvliegtuigen (ter vervanging van de huidige F-16 straaljagers) gepaard gaat met een aanbod om cyberterrorisme te bekampen. Naar verluidt zou premier Charles Michel dit voorstel ook genegen zijn ‘omdat jaarlijks tot zo’n 3 procent van het bnp verdwijnt door cyberfraude.’
Opmerkelijk
Dat een luchtvaartgroep dit aanbod formuleert is al opmerkelijk op zich, maar het geeft tegelijk aan dat onze belangrijke infrastructuurnetwerken blijkbaar niet of amper beveiligd zijn tegen cyberterrorisme. De laatste bekende cyberaanval op het netwerk van Proximus dateert inmiddels van september 2013.
Aanvankelijk werd gezegd dat de Amerikaanse geheime dienst NSA achter de hack zat. Maar uiteindelijk bleek dat volgens de documenten van klokkenluider Edward Snowden niet de NSA maar de Britse geheime dienst GCHQ de boosdoener was. En wat lezen we in het aanbod van Airbus? De cyberbeveiliging zou geënt zijn op wat er vandaag al voorhanden is in Groot-Brittannië…
België moet uiteraard zelf instaan voor de beveiliging van z’n belangrijkste infrastructuur. Maar het is raden naar de stand van zaken van het ‘Belgische cyberleger’ waarvoor eind augustus aangekondigd werd dat het tweehonderd cyberexperten wou recruteren. Confidentieel, zo wordt het makkelijk geduid.
Heeft u trouwens nog iets gehoord van het ‘Cyber Security Early Warning System’ dat aangekondigd werd op de Superministerraad van juni? Als ik lees dat de politie nu pas werk maakt van het nakijken wat er gebeurt op sociale media, dan maak ik me bijzonder zorgen. Vijf jaar geleden schreef de Gentse politiecommissaris Steven De Smet er al een boek over, ‘De Nieuwe Politie’. Soms denk ik dat niet de Sterre, maar de Tijd blijft stil staan in ons land.
Oceans’ thirteen
Cyberterrorisme zit dieper, veel dieper, dat werd deze week ook nog eens duidelijk naar aanleiding van de rechtszaak tegen drie it-specialisten die in een gedwongen opdracht van een Turkse drugsbende de computers hackten van minstens vier havenbedrijven. Het dossier werd, o ironie, ‘Oceans’ Thirteen’ gedoopt, naar de vermakelijke film over de kraak van een Casino in Las Vegas.
Dat er veel geld, enorm veel geld te verdienen is met cyberterrorisme haalt de grootste gedrochten uit de onderwereld boven. Ik heb niet de indruk dat ons land daar klaar voor is. Dat het op Europees niveau aangekaart moet worden is meer dan duidelijk. Maar dat je het laat afhangen van een leverancier van gevechtsvliegtuigen, dat lijkt me helemaal geen goede zaak. Ik zou maar opletten met zo’n aanlokkelijk, maar vergiftigd aanbod.
