IT in 2030: big brother, big mother of big butler?

Hoe ziet de relatie tussen mens en machine er in 2030 uit? En wat is dan de impact van technologie op onze maatschappij en de arbeidsmarkt? Deze vragen staan centraal bij een debat op Dell EMC World in Las Vegas, waar Rachel Maguire van het Institute for the Future de discussie leidt.

Deelnemers aan de discussie zijn Olivier Blanchard, senior analist bij het Amerikaanse onderzoeksbureau Futurum, Brian Mullins, oprichter en ceo van augmented realitybedrijf Daqri uit Los Angeles en Jordan Howard, oprichter van jongerenplatform en adviesbureau GenYNot. 

Mens versus machine

Maguire stelt dat we leven in de eeuw van de ‘relatie tussen mens en machine’. Zij vraagt zich af over welke vaardigheden mensen en machines moeten beschikken om de onderlinge relatie te versterken. ‘Wat moeten we nu doen om in 2030 een perfect werkende verhouding te hebben? Over welke competenties moeten mensen en machines absoluut beschikken?’, legt zij aan de panelleden voor.

Volgens Mullins is de wil om te concurreren een eigenschap die mensen onderscheidt van machines.  De wil om helderheid te krijgen, zie je bijvoorbeeld terug in het modelleren van data. De machine kan dan vervolgens datasets genereren en patronen daarin vinden.’

Howard stelt op haar beurt dat mensen zich van machines onderscheiden met hun emotionele intelligentie en dat we daarmee de juiste data kunnen selecteren. Machines kunnen vervolgens deze data verwerken. Blanchard bekijkt de relatie naar eigen zeggen meer holistisch en meent dat mensen evolutionair gezien zich veel sneller moeten aanpassen dan ooit eerder het geval is geweest. ‘Educatie speelt hierbij een belangrijke rol.  Anders bestaat het gevaar dat bepaalde groepen mensen de boot missen en komt er een wereldwijd onderscheid tussen mensen die zich wel hebben aangepast en mensen die dat niet hebben gedaan.’

Wat betreft machines, benadrukt de onderzoeker dat ze onze tools zijn. ‘We zullen steeds sneller moeten wennen aan de veelvoud aan tools die voortdurend vernieuwd worden. Wel moeten we blijven beseffen dat mensen machines ontwikkelen en dus zelf aan het roer staan.’

Bang voor techniek

Op de vraag of er een nieuwe mens-machinerelatie komt in 2030, antwoordt Blanchard dat er drie mogelijke uitkomsten zijn. ‘Er is een mogelijkheid dat we teveel macht geven aan technologie. Dit veroorzaakt angst en hierbij functioneert technologie als een big brother waarbij we bang worden voor techniek. Een andere optie is technologie als een overbezorgde big mother. Ze heeft het beste met ons voor, maar heeft nog steeds teveel macht. Een derde mogelijkheid is technologie als big butler. Hierbij helpt technologie ons op een synergetische manier, waarbij technologie perfect bij ons leven past.’

De analist benadrukt dat innovatie en wetgeving hierop aan moeten sluiten. ‘We moeten een wereldwijde heldere visie ontwikkelen over hoe we ons willen verhouden tot technologie.’

Werkplek van de toekomst

Maguire vervolgt de discussie met de vraag hoe de werkplek van de toekomst eruit ziet. Mullins stelt dat werk niet alleen maar gaat om arbeid, maar om jezelf ontwikkelen en iets achterlaten in de wereld. Hij voorziet dat mensen meer on the job gaan leren en dat data ervoor gaat zorgen dat we sneller en effectiever werken, doordat we direct toegang hebben tot de juiste gegevens. Howard voorziet op haar beurt een on-demand-economie, waarbij we direct toegang willen tot producten, informatie en mensen. Zij stelt daarbij dat technologie geen kwestie is van goed of fout, maar een vanzelfsprekende manifestatie is. ‘Technologie kan simpelweg de volgende fase worden in het menszijn’.

Mullins voegt hieraan toe dat hij voorziet dat we steeds meer Michelangelo worden. ‘Doordat we sneller over de juiste gegevens kunnen beschikken en via virtual reality sneller vaardigheden kunnen leren, kunnen we in de toekomst meerdere carrières hebben, zelfs tegelijkertijd. ‘Iedereen heeft meerdere passies en technologie geeft ons de kans om al die passies te volgen.’

Voor iedereen

Maguire heeft als slotvraag hoe we ervoor kunnen zorgen dat iedereen deel kan nemen aan de nieuwe eeuw van de technologie. Blanchard stelt dat technologie voor veel mensen intimiderend kan zijn en dat we de muur moeten weghalen om bepaalde groepen mensen niet langer buiten te sluiten. ‘Dit is de sleutel tot succes. Technologie moet voor iedereen ontworpen worden en absoluut geen elitaire gereedschapskist zijn.’