Zodra het aantal smartphones en internetgebruikers, kortweg het e-burgerschap, omhoog gaat, vermindert de corruptie in een land. Digitalisering speelt dus een rol in de bestrijding van corruptie. Dat blijkt uit een onderzoek van de KULeuven.
Hoe meer een bepaald land inzet op digitalisering, elektronische diensten en internetgebruik, hoe minder corruptie er voorkomt. Dat blijkt uit een langetermijnstudie van Robert Haafst van de KULeuven. Haafst studeert economie en onderzocht samen met een ict-student de correlatie tussen corruptie en digitalisering.
‘De studie is gebaseerd op data uit 138 landen van de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds (IMF), Transparancy International en het ITU (International Telecommunication Union)’, zegt Haafst. ‘We hebben gekeken naar de evolutie van economische groei, de corruptie-index, de digitalisering, het aantal breedbandverbindingen, het aantal mobiele telefoons en zo verder.’
De conclusie is duidelijk: hoe meer digitalisering, hoe minder corruptie.
‘Stel je een land voor waar geen tv’s zijn, geen telefoons, geen internet, totaal niets aan digitaal is beschikbaar’, zegt Haafst. ‘De kans dat je gepakt wordt terwijl je fraude pleegt is dan relatief klein. Daarnaast zullen weinig personen het te weten komen. Aangezien de mens de neiging heeft om het inkomen te vergroten, zal er zeker corruptie en fraude plaatsvinden. Stel je nu het andere uiterste voor: een land waar alles compleet gedigitaliseerd is. Hier zal weinig fraude of corruptie plaatsvinden, aangezien zoiets op tv zal komen, en gelezen en besproken kan worden op internet. We houden niet van negatieve aandacht, en zeker niet als dat de rest van je leven blijft achtervolgen. Internet vergeet namelijk niets.’
Papier versus digitaal
Digitalisering beperkt dus de mogelijkheden van fraude en corruptie. Dezelfde redenering gaat nog verder.
Haafst: ‘Stel een land voor waar alles nog met papier gedaan wordt, zoals het maken van een identiteitskaart, het aankopen van goederen, vergunningen, et cetera. Zonder duidelijke administratie is een papier makkelijk te vervalsen, helemaal in vergelijking tot een digitaal transparant systeem. Digitale transacties zorgen er dus voor dat de kans dat je een overheidsmedewerker moet omkopen om iets gedaan te krijgen, sterk wordt verminderd.’
De kosten van corruptie zit de economische groei behoorlijk in de weg. Het IMF schat dat de jaarlijkse kosten van corruptie rond de 2.4 biljoen euro zijn. Een hoge kostenpost, aangezien de totale wereldeconomie slechts 64 biljoen euro bedraagt. Om het in perspectief te zetten: slechts vijf landen ter wereld hebben een grotere economie dan de totale kosten van corruptie. Het is dan ook geen verrassing dat er onderzoek gedaan wordt om de kosten van corruptie te kunnen verlagen.
