Enkele verrassende verkiezingsuitslagen lijken de vraag naar minder open of gesloten grenzen te ondersteunen. We mogen echter niet de negatieve gevolgen voor onder meer de it-markt uit het oog verliezen.
Verrassende verkiezingen: ik hoef geen namen of landen te noemen om te weten waarover het gaat. In aanloop naar de Nederlandse verkiezingen, leek ook dat land zich aan te sluiten bij het lijstje, maar dat gebeurde uiteindelijk niet. Gelukkig maar, en dat heeft niets te maken met een politieke voorkeur. De gevolgen van minder open of gesloten grenzen, waar steeds luider over nagedacht wordt, zouden immers nefast zijn voor de ontwikkeling van onze it-markt, iets wat iedereen binnen de sector – en daarbuiten – nauw aan het hart moet liggen.
Waar zit het talent?
We kennen allemaal de buzz-woorden: war for talent, brain drain, … Noem het hoe je wilt, maar het juiste talent vinden is voor organisaties een steeds grotere uitdaging. Ze kijken uiteraard rond op de Belgische markt, maar ik merk dat de gevraagde skills hier moeilijk – lees: bijna niet – te vinden zijn.
Hoe komt dat? Wel, ons land is nu eenmaal nog een ‘it-land in ontwikkeling’. Ik zie een groei in het aantal it-specialisten die als zelfstandige aan de slag gaan, maar de vraag naar tijdelijke specialismen is vandaag nog altijd groter dan het aanbod. En die vraag blijft natuurlijk groeien omdat naast de ‘standaard’ tijdelijke projecten, bedrijven vandaag ook rondkijken om hun vaste vacatures in te vullen met contractors, zeker op het gebied van Development en Data.
Open armen
Die ‘gap’ tussen vraag en aanbod zullen bedrijven moeten zien te sluiten door talent van buiten België aan te trekken. Dat heeft immers tal van voordelen. In de eerste plaats op kleinere schaal: organisaties zullen het talent vinden dat ze op een gegeven moment nodig hebben en hun projecten op de beste mogelijke manier gerealiseerd zien.
Bovendien is diversiteit op de it-arbeidsmarkt goed voor de economie in haar geheel. Door de juiste specialisten in te zetten, creëer je lokaal meer (mogelijkheden tot) werk. Je geeft jonge talenten immers de kans om bijgevolg hier veel bij te leren van experts, in plaats van die mogelijkheid te zoeken in andere landen. Daardoor blijven deze potentiële specialisten in België wel degelijk in dit land om aan de slag te gaan. Op die manier remmen we de zogeheten brain drain af.
Want laten we eerlijk zijn: we hébben talent genoeg in dit land, maar we slagen er voorlopig nog niet in die ook binnen onze grenzen en op onze arbeidsmarkt te houden.
Ik vind het bijzonder jammer weer een publicatie en teneur als deze te lezen. Feitelijk zegt men, in enkele woorden opgesomd, ‘WIJ kunnen ze NIET vinden’. Dan komt er een vervolg dat uitlegt waarom dat zo is en dan uiteindelijk ‘een mogelijke oplossing’.
Ik ga graag even terug naar dat ene regeltje dat ik sinds jaar en dag bezig. ‘Wij kunnen ze NIET vinden’.
1. de gehanteerde methoden die HR, werving en selectie, recruitment gebruiken discrimineren
2. 95% van HR pros, werving en selectie pro’s en recruiters, hebben weinig tot geen affiniteit of achtergrond waarin en waarvoor zij werven
3. De gehanteerde selectie criteria, lees: goedkoop, goedkoop, makkelijk tye lozen en…. oh ja goedkoop, klinken niet uitnodigend genoeg voor Talent zich te melden.
4. Een weinig betaalde stageplaats staat NIET op het cv, ook al is het een klinkende naam. Hoogstens dat die kandidaat bereid is gebleken zichzelf voor weinig uit te laten venten/gebruiken
5. De 1% talenters, lees, mensen zoals Richard Branson, Kim Clijsters, Steven Jobs, de Johan Cruijffs, die gaan niet naar een recruiter, werving en selecteur of reageren op inconsistente ads.
Als de kans 96% is dat reagerend Talent in die grote stapel van kandidaten nooit naar boven zal komen drijven, blijven wij publicaties zien als deze.
Time for Change wellicht?