‘De situatie is zeer zorgwekend. Op het vlak van informatica hinkt het gerecht nog altijd achterop. De situatie is nauwelijks verbeterd. De budgettaire middelen bleven al te beperkt om een aantoonbare vooruitgang te kunnen boeken. De opgestapelde vertraging is niet alleen een aanzienlijke hinderpaal voor de werking van het gerechtelijke apparaat, maar zal ook steeds meer financiële middelen vereisen om de achterstand weg te werken.’ Het zijn enkele quotes van het jongste jaarverslag van het College van procureurs-generaal. Het persagentschap Belga kon het dossier inkijken.
Zijn deze opmerkingen nieuw? Niet echt. Het zou zo uit een jaarverslag kunnen komen van 2010, of 2005, of 2000 of 1995. Telkens opnieuw wordt er terecht gejeremieerd over de toestand van het beschikbare it-platform op Justitie. Hoeveel tientallen miljoenen euro’s zijn er reeds ingepompt? In 2007 maakte toenmalig minister van Justitie Onkelinx een einde aan het contract met Unisys dat er niet in slaagde om het Phenix-project in goede banen te leiden.
Meer nog, de Belgische staat trok naar de rechtbank (o ironie) en eiste een schadevergoeding van 28 miljoen euro. Die rechtszaak is nog steeds niet uitgesproken en vergaart stof (vermoedelijk is het niet gedigitaliseerd). Unisys diende zelf ook een klacht in en eiste twintig miljoen euro. Dat de fouten niet alleen bij Unisys lagen was duidelijk. De overheid wist zelf niet goed wat het precies wilde, laat staan dat er in de krabbenmand bij Justitie sprake was van enige samenwerking.
Geen plan
De opeenvolgende ministers van Justitie wisten geen raad met de verdere afwikkeling van het it-platform. Fedict moest het daar maar aanpakken, maar met de budgetcuts van 10 tot 20 procent kan je de huidige situatie moeilijk rechttrekken. Het is net zoals de gevangenissen. Jarenlang mismeesterd, afbrokkelende muren, geen systeem, een gefaald systeem. Men laat maar aanmodderen.
Wanneer wordt er nu eindelijk werk van gemaakt? Even zag het er goed uit, toen Vincent Van Quickenborne zich opwierp als minister van Justitie, maar uiteindelijk koos hij in 2011 voor Pensioenen omdat hij daarmee vice-premier kon worden. Ook de huidige minister van Justitie Koen Geens hobbelt van het ene brandje naar het andere. Er is geen algemeen plan, er is zelfs geen plan. Daarom is het pleidooi voor een overkoepelende regerings-cio die alles overziet en in goede banen kan leiden een goede zaak. Fedict kan dit met de beperkte ruimte niet aan. Er moet dringend werk van gemaakt worden. En liefst vandaag nog.
