Ze was zichtbaar ontspannen, antwoordde raak op vragen over ‘change’ in grote corporate ondernemingen. Hoe moeilijk het vaak was, ook binnen het topmanagement, waar iedereen meer knikt dan lief is, maar achter je rug toch je plan liever keldert. Recht voor de raap was Ursula Burns drie jaar geleden tijdens een event rond Woman in ICT in Diegem, bij Brussel.
Later dit jaar stapt de eerste Afro-Amerikaanse vrouw, die een Fortune 500-onderneming leidde, op als ceo van Xerox. Bij dat bedrijf had ze heel haar loopbaan doorgebracht en sinds 2009 als ceo van de nu 109 jaar oude onderneming. Xerox, waar ooit midden jaren ’70 Ethernet uitgevonden werd, kampt met moeilijke tijden. In het jongste kwartaal zag het de winst met 85 procent kelderen en er werden ruim achtduizend medewerkers aan de deur gezet.
Uiteindelijk wordt Xerox gesplitst in een divisie printers en kopietoestellen waarmee het groot geworden is en een afdeling business services. De digitale disruptie duwt printers steeds verder in de verdomhoek. En innovatie, onder leiding van de begeesterende en briljante Sofie Vandenbroeck afkomstig uit Leuven, duurt altijd veel langer dan gedacht voordat het de weg naar de eindconsument vindt.
Logge hiërarchische structuren
De splitsing van Xerox volgt amper een jaar na de gelijkaardige scheiding bij HP. Het toont aan dat grote ondernemingen met vaak erg logge hiërarchische structuren het moeilijk hebben om businessdiensten te combineren met producten die vaak aan de basis liggen van het succes.
IBM verkocht zijn pc-afdeling tien jaar geleden al aan Lenovo, enkele jaren geleden deed het dat nog eens dunnetjes over met de verkoop van de low-end servers. Ook IBM zit in moeilijke papieren wegens de enorme opkomst van cloudoplossingen. Het investeert miljarden in artificiële intelligentie (Watson), maar voorlopig kan het die nog niet verzilveren.
Innovatie wordt bij de aanvang altijd overschat, op lange termijn onderschat. Bij beursgenoteerde ondernemingen die van kwartaal naar kwartaal hollen, is dat vaak een bijzonder kwalijk gegeven. De drang naar nieuwe innovatieve oplossingen is immers groot. Zelfs Apple blijkt daar nu enorme problemen mee te hebben.
CEO
Vaak wordt naar de ceo gekeken als de onderneming haar doelstellingen niet haalt, maar evenzeer is ook het management verantwoordelijk dat ook elke ‘change’ verafschuwt. Het management dat inderdaad knikt, geen openlijk weerwerk biedt, zich met graagte nestelt in comfortsituaties. Mede daarom dat heel wat overnames tot mislukken zijn gedoemd.
De it-industrie heeft op dat vlak geen geweldig trackrecord. Er zijn amper positieve fusies of overnames geweest, zeker als het om de mengeling van producten en diensten gaat. Beide blijven nog steeds in een verschillend gedachtengoed hangen. Ook dat is een constante. De plus que cela change, de plus que cela reste la même chose.
