Geen bedrijfswagen en geen dynamiek. Waarom zou je als ict’er in godsnaam bij de overheid aan de slag gaan? Want wat heeft een min of meer ambitieuze en dynamische informaticus te zoeken bij een overheidsbedrijf? Zo’n ict’er die wil toch bij Google, Apple of Microsoft aan de slag, net als iedereen? Als je dan bij zo’n muffe overheidsdienst gaat werken, slaat dat toch helemaal nergens op. Je lijkt wel een pinguïn op de Noordpool.
Think again. Ict in de overheid is een betere combinatie dan je zou denken. Ik spreek uit ervaring. Ik werkte een tijd geleden zelf twee jaar in de it-afdeling van een groot overheidsbedrijf. Ik stond eerlijk gezegd te kijken van de drive die dat team toen uitstraalde. Akkoord, sommige werden door de privésector weggekocht. Al bleek enkele jaren een aantal van hen terug te keren naar de overheid. En daar hadden ze goede redenen voor.
Reden 1. De projecten
Bij de privésector primeert de omzet en winst, en dat is maar normaal ook. Bij de overheid sta je ten dienst van de gemeenschap. Dat klinkt erg flets, maar biedt vaak interessante projecten. Dan denk ik meteen aan de hele digitalisering van de VRT of aan de govermentscloud-infrastructuur voor de federale overheid om maar twee voorbeelden te geven. Dergelijke grote projecten hangen ook niet af van de goodwill en centen van een of andere privéklant. Uiteraard zijn er ook interessante privéprojecten, maar die zijn vaak minder (maatschappelijk) ingrijpend dan bij de overheid.
Reden 2. De opleiding
Opleiding is absoluut noodzakelijk om te vermijden dat je kennis als ict’er na enkele jaren gedateerd raakt. Uiteraard krijg je ook volop opleiding bij privébedrijven, maar overheidsbedrijven doen in dit kader vaak extra inspanningen. Smals, de VZW die overheidsdiensten zoals de gezondheids- en de sociale sector bedient, heeft bijvoorbeeld een jaarbudget voor opleiding van drie à vier miljoen euro, zo wist iemand mij ooit een te vertellen. Dat is niet weinig.
Reden 3. De Work-life balance
Ook al gaan it-bedrijven prat op een goede work-life balance, toch zijn er tenslotte ook ict’ers die bewust voor de overheid kiezen om dicht bij huis te werken. ‘In mijn vorige job bij een privé it-dienstverlener wist ik eigenlijk nooit waar ik ging werken. Regelmatig moest ik naar klanten of bij de vestiging in Amsterdam’, vertelde een goede vriend me onlangs. Vandaag werkt die vriend als ict-coördinator bij de gemeente op tien minuten van zijn woning. De keuze voor zijn gezin was de hoofdreden om voor de overheid te gaan werken.
Reden 4. The money
Ict’ers verdienen gemiddeld meer buiten de sector, zoals blijkt uit cijfers van SD Worx. Een ict’er in de it-sector strijkt gemiddeld 46.000 euro bruto op, maar daarbuiten is dat gemiddeld een stuk meer: 54.500 euro per jaar. Veel overheidsbedrijven benadrukken dat ze hun ict’ers ‘marktconform’ betalen, zoals dat heet. Met de nodige extralegale voordelen, al is de bedrijfswagen hier meestal niet bij. Maar bij overheidsbedrijven weegt anciënniteit in de verloning na verloop van tijd ook wel flink door. Om van je pensioen nog maar te zwijgen.
Reden 5. Ervaring
Niemand blijft jong, ook ict’ers niet. En dan denk je wel even na. Ik herinner me dat ik met een collega-journalist enkele jaren geleden een achtergrondartikel uitwerkte over oudere ict’ers, vijftig plussers die erg moeizaam aan een job geraakten. We vonden dat toen gek. Heel veel expertise die eigenlijk verloren ging, ondanks de schaarste aan ict’ers.
Vooral bij overheidsorganisaties is het geen taboe om mensen aan te werven met bijvoorbeeld 25 jaar ervaring of meer, zo bevestigde een ex-collega me onlangs. Hij werkt intussen bij een overheidsbedrijf en merkt het verschil: ‘In de private sector zag ik al te vaak goede, zeer ervaren mensen voortijdig en zonder overleg naar de uitgang begeleid worden.’
Ben wellicht 1 van de weinigen die als ICT-er (in bezit van Master of Information Management) bewust voor een overheidscarriere heeft gekozen. Als belangrijkste voordeel zie ik nog het belang van de ICT-ondersteuning voor maatschappelijk relevante projecten; daarnaast zijn de andere voordelen ook evident. Nadelen zijn er natuurlijk ook, maar die ga ik hier niet etaleren om mijn verdere carriere niet te blokkeren 🙂
Ook vier jaar in de prive gewerkt en daar twee leaseautos opgereden, betekent veel onbetaalde uren op de weg, of erger nog: in de file. Een opleiding volgen, ga je gang! Maar dan wel in eigen tijd. 1x per maand naar Amsterdam en terug vanuit Belgisch Limburg. Wel een Talent Development Programma behaald, want oog voor talent heeft men in het bedrijfsleven dan weer WEL!