Met de aangekondigde overname van EMC door Dell verdwijnt stilaan ook de categorie van de ‘pure play’ storagespecialisten. Enkel een aanbieder als Netapp blijft over als grote partij. En dat terwijl data voor een bedrijf nog nooit zo belangrijk waren. Wie aast er op de data van uw bedrijf? Een marktanalyse.
Rond de eeuwwisseling groeiden ze als een kool: bedrijven als EMC en Netapp. De hoeveelheid data nam zienderogen toe en bedrijven moesten wel bij hen aankloppen om hun data bewaard en beheerd te krijgen. Storage-specialisten deden het goed. Denk maar aan namen als Storagetek (nu bij Oracle), Veritas (eerst bij Symantec, dat het later van de hand deed) en Compellent en Equallogic (nu allebei bij Dell).
Maar doorgaans aan kwamen de onafhankelijke storagespecialisten terecht bij de grote jongens. Dat waren dan meestal de partijen die een hele infrastructuur benutten. Eigenlijk valt de enterprise storage market, jaarlijks goed voor ongeveer 25 miljard dollar uiteen in drie domeinen, en eigenlijk zelfs vier.
1. De infrastructuurspelers: HP, Dell en IBM
Hierbij vinden we HP, Dell, IBM en ook Fujitsu. In zekere zin ook Huawei, Oracle en zelfs Cisco. Zij nemen de totale infrastructuur voor hun rekening. Storage is hier een onderdeel van. Het is al langer een trend dat de drie grote componenten van een datacenter (server, storage en netwerk) bij dezelfde partij terechtkomen. Zeker voor de eerste twee is dat het geval. Hier draait het om de ‘stack’.
Het speelt ook mee in de trend, die vooral door deze partijen wordt aangehaald, dat bedrijven de neiging hebben om van steeds minder leveranciers hun IT-diensten af te nemen. Of zoals Oracle-baas Larry Ellison het ooit zei: “Bedrijven hebben liefst zo weinig mogelijk kelen die ze moeten dichtknijpen in geval van IT-problemen.” Sommigen spreken bij deze categorie enigszins geringschattend over legacy leveranciers, omdat de focus op infrastructuur ligt. Behalve IBM (met SoftLayer) is er bijvoorbeeld niemand die ook echt op grote schaal een public cloud diensten aanbiedt.
2. De storagebedrijven: Netapp en HDS
Een uitstervend ras. Met EMC is de laatste grote verdwenen. Netapp en in zekere zin ook Hitachi Data Systems (HDS) blijven over, de vraag is alleen: voor hoelang? Ook zij moeten zich aanpassen aan de veranderende eisen. Bedrijven hebben op zich geen nood aan een opslagsysteem of –netwerk, vandaag kan alles in de cloud.
Dat was tien jaar geleden niet het geval. Een bedrijf als Netapp beschouwt zichzelf als de neutrale broker in het opslagverhaal: in de cloud als de klant dat wil, als software of gewoon als vanouds op het opslagsysteem van Netapp zelf. “Dat laatste is vandaag bij 80 procent van onze eigen klanten nog het geval”, vertelt Manfred Reitner, general manager EMEA bij Netapp tijdens een interview met Computable.be. Al herkent hij ook wel de vlucht naar de cloud, maar waarschuwt ervoor. “Het is heel makkelijk om je data in de cloud te brengen, maar veel moeilijker en duurder om ze eruit te halen”, stelt hij.
De rol van de overblijvende opslagspecialist is dus om bedrijven te begeleiden in hun data management. Al willen de infrastructuurspelers dit natuurlijk ook. Een bedrijf als EMC manifesteert zich bijvoorbeeld erg nadrukkelijk als softwarebedrijf. Ook samenwerking is erg van tel. Zo bieden Netapp, VMWare en Cisco hun vrij succesvolle Flexpod-formule van integrated infrastructure, zeg maar een soort van ‘datacenter in a box’-referentie architectuur. Flexpod vierde onlangs zijn vijfde verjaardag en haalde al een gezamenlijke omzet van bijna 6 miljard dollar.
Toch is samenwerking niet altijd evident. “Wij kunnen dat omdat we in zekere zin neutraal zijn, maar veel anderen niet. Denk je dat Microsoft Azure en VMWare samen in zee gaan? Het zijn concurrenten”, vertelt Manfred Reitner van Netapp.
3. De nichespelers in opslag: Pure Storage, SolidFire, Nimbus …
Dat is de derde soort. De vele kleine bedrijven, vaak start-ups die zich specialiseren in één bepaalde categorie. “Vaak gaat het om bedrijven die ook als doel hebben om snel overgenomen worden, omdat ze zich specialiseren in één bepaald aspect in storage. En dan net een aspect waar een grote leverancier nog expertise of oplossingen mist”, aldus Reitner. Een voorbeeld is Extreme I/O, een specialist in flash storage uit Israël, dat ongeveer een jaar na het ontstaan en met enkele tientallen medewerkers werd gekocht door EMC. Voor flash storage is een domein met veel innovatie en ook veel (relatief) nieuwe namen als Pure Storage, SolidFire, Nimbus van tel. Maak ook Nimble Storage en Tintri.
Toch is het niet zo dat dergelijke partijen klein blijven of overgenomen worden. Een partij als Pure Storage, specialist in flash storage, ging bijvoorbeeld een aantal weken geleden naar de beurs om zijn groei te kunnen bestendigen. De it-sector is erg dynamisch. Er duiken altijd nieuwe namen op. Waardoor de kans bestaat dat er zich binnenkort een nieuwe Netapp aandient.
4. Cloudaanbieders: Amazon & co
De vierde partij is de meest disruptieve. Steeds meer data verhuizen naar de (public) cloud. Langzaam aan, maar de trend is onomkeerbaar. Storage wordt dan aangeboden als een dienst via een zogenaamde white box storage vendor. Dat maakt dat veel van onze traditionele namen als Dell, EMC en HP – zoals het vakblad Wired het onlangs omschreef – fucked by the cloud. (http://www.wired.com/2015/10/meet-walking-dead-hp-cisco-dell-emc-ibm-oracle/ )
Partijen als EMC benadrukken het belang van de private of hybrid cloud, al is het maar omdat ze zelf betrokken blijven. Of ze wijzen op de kosten. “Een van de redenen om naar de cloud te gaan met je data, is het prijsaspect. Het is goedkoop. Maar net de prijs is vaak ook de reden om er uiteindelijk terug uit te komen”, vertelt Reitner van Netapp.
In elk geval wordt het nooit meer als voorheen. Cloudleveranciers zullen een significant deel van de data (en omzet) op zich nemen. Sommige kiezen dan ook eieren voor hun geld. Een partij als Netapp werkt bijvoorbeeld actief samen met Amazon, Google en Microsoft. De storage specialist van weleer wordt meer en meer een storage team. If you can’t beat them, join hem.
